Παιδικός τραυλισμός

Ένα θέμα που απασχολεί και προβληματίζει ορισμένους γονείς είναι ο παιδικός τραυλισμός. Άλλωστε, τα περισσότερα παιδιά περνούν περιόδους δυσρυθμίας καθώς μαθαίνουν να μιλούν. Κάποια βιώνουν ήπιο τραυλισμό, ενώ κάποια άλλα αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες δυσκολίες.....

http://www.talcmag.gr/ston-giatro/to-paidi-pou-traylizei/

Παγκόσμια ημέρα ζώων - 4 Οκτωβρίου

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδη συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

H Διεθνής Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων (1978)

Άρθρο 1
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.
Άρθρο 2
1. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου.
2. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων.
3. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.
Άρθρο 3
1. Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά.
2. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνεις στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.
Άρθρο 4
1. Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους,
2. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.
Άρθρο 5
1. Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. 2. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.
Άρθρο 6
1. Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα.
2. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.
Άρθρο 7
Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.
Άρθρο 8
1. Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κλπ. Αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό.
2. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.
Άρθρο 9
Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.
Άρθρο 10
1. Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. 2. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.
Άρθρο 11
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.
Άρθρο 12
1. Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί «γενοκτονία», έγκλημα απέναντι στο είδος.
2. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.
Άρθρο 13
1. Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο.
2. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.
Άρθρο 14
1. Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση.
2. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν απ' τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/58#ixzz2gjd1rAug

Παιδί και άθληση

www.totrenaki.gr

Τα οφέλη της φυσικής άσκησης στη  ζωή κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτου ηλικίας , είναι γεγονός αδιαπραγμάτευτο, πόσο μάλλον στη ζωή ενός παιδιού προσχολικής ηλικίας.

Τα παιδιά μέσα από την ενασχόλησή τους με ευχάριστες αθλητικές δραστηριότητες  καταφέρνουν να εκτονώσουν την ενεργητικότητά τους δημιουργικά και παράλληλα να   ελαττώσουν την ένταση και την επιθετικότητά τους.

Μαθαίνουν σ’ έναν υγιή τρόπο ζωής, τον οποίο πιθανότατα, θ’ ακολουθήσουν και στη μετέπειτα ενήλικη ζωή τους, αποφεύγοντας ή τουλάχιστον μειώνοντας τον κίνδυνο εκδήλωσης  παχυσαρκίας και διάφορων  ασθενειών όπως καρδιακές νόσοι, κ.α. 

Οι αρχαίοι πίστευαν ότι, ένα υγιές μυαλό βρίσκεται μέσα σ’ ένα υγιές σώμα και δεν είχαν βέβαια άδικο. Πλήθος ερευνών μας έχει αποδείξει για τα οφέλη της άθλησης τόσο σε σωματικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.

Πέρα όμως από τη πνευματική και σωματική ανάπτυξη, το παιδί μέσα από  τον αθλητισμό μαθαίνει  να λειτουργεί ομαδικά, να τηρεί κανόνες, να βάζει στόχους και να προσπαθεί μαζί με την ομάδα του να τους πετύχει.

Το παιδί της προσχολικής ηλικίας, πολλές φορές όμως, δεν είναι έτοιμο αναπτυξιακά ν’ ασχοληθεί μ’ ένα συγκεκριμένο μόνο άθλημα και ακόμα χειρότερα δεν γνωρίζει ποιο άθλημα είναι αυτό που του ταιριάζει και με το οποίο θα ήθελε ν’ ασχοληθεί.

Για το λόγο αυτό στον παιδικό σταθμό «Το Τρενάκι», με ειδικό υλικοτεχνικό εξοπλισμό,  με επικεφαλή στον τομέα του αθλητισμού τον έμπειρο γυμναστή μας  και σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες του, ακολουθούμε ένα κυκλικό πρόγραμμα αθλημάτων (μπάσκετ, τένις,  ποδόσφαιρο, ασκήσεις νευρομυικής συναρμογής). Δίνουμε στα παιδιά μας την ευκαιρία, μέσα από ευχάριστες αθλητικές δραστηριότητες, να έρθουν σ’ επαφή με διαφορετικά αθλήματα.

Η άθληση για εμάς είναι πάνω απ’ όλα, το παιχνίδι της γειτονιάς και της αλάνας, το παιχνίδι που έχει χαθεί, ο ελεύθερος χρόνος που δεν υπάρχει και τέλος το παιχνίδι με ασφάλεια.

Ο αθλητισμός στον παιδικό σταθμό «Το Τρενάκι»,  είναι μια πολύτιμη εμπειρία για τα παιδιά!!!

 Σταμέλου Στέλλα

Φιλανθρωπική εκδήλωση για το παιδί

Το ΠΑΙ.Δ.Υ - Παιδί, δύναμη, υπομονή, είναι ένας αξιόλογος σύλλογος ο οποίος δημιουργήθηκε με σκοπό την παροχή βοήθειας και τη στήριξη νοσηλευομένων, για οιονδήποτε λόγο , παιδιών, σε νοσοκομεία της χώρας και την παροχή βοήθειας και στήριξης στις οικογένειες τους .
Τη δημιουργία ομάδων ψυχολογικής υποστήριξης νοσηλευομένων παιδιών και των οικογενειών τους.
Τις δωρεές εξοπλισμού και υλικοτεχνικών μέσων στα νοσοκομεία παίδων όλης της χώρας
Την οικονομική στήριξη των νοσηλευομένων παιδιών και των οικογενειών τους κυρίως σε σχέση με τις ανάγκες και δαπάνες νοσηλείας τους .

Επειδή οι περισσότεροι από εμάς είμαστε γονείς, ας προσφέρουμε τη βοήθεια μας πίνοντας ένα καφεδάκι την Κυριακή 26 Μαΐου στο ξενοδοχείο Metropolitan. Όσο για εμάς τις γυναίκες μπορούμε μ’ ένα πολύ μικρό κόστος να γίνουμε ακόμα πιο όμορφες.

Για περισσότερες λεπτομέρειες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου στο info@totrenaki.gr

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε λεπτομέρειες για την εκδήλωση:

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=576262105740623&set=a.575950892438411.1073741825.529739633726204&type=1&theater

Γερμανοί: Γιατί τα Ελληνόπουλα είναι πιο ευτυχισμένα από τα πλούσια παιδιά μας;

Χθες το βράδυ σε μια διαδικτυακή  μου βόλτα, έπεσε  η προσοχή μου στο ακόλουθο άρθρο, το οποίο θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας :

http://ipaideia.gr/germanoi-giati-ta-elinopoula-einai-pio-eutixismena-apo-ta-plousia-paidia-mas.ddb60d05ee3ffa3141465025d8462baa.html

Αναρωτιούνται, λέει, οι Γερμανοί γιατί τα δικά τους παιδιά , αν και πλουσιότερα , είναι λιγότερο ευτυχισμένα από τα Ελληνόπουλα?

Πιο συγκεκριμένα, η γερμανική εφημερίδα Welt σχολιάζοντας την έκθεση της Unicef ,  αναρωτιέται, «… πως γίνεται και τα παιδιά των Γερμανών που έχουν τα πάντα, είναι λυπημένα σε σχέση με τα παιδιά των Ελλήνων».

Το άρθρο αναφέρεται στην υποδειγματική συμπεριφορά  των παιδιών της Γερμανίας, στις άριστες σχολικές τους επιδόσεις και σε πολλά άλλα…!!! Παρ’ όλα αυτά όμως, όπως ισχυρίζεται η εφημερίδα, υπάρχει πρόβλημα…!!!

Αμέσως μου ήρθαν στο μυαλό οι προβληματισμοί μου σχετικά με το «αν τα παιδιά τα δικά μας, τα Ελληνόπουλα, είναι στις μέρες μας ευτυχισμένα»!!!

Τελικά τι προσπαθούμε να κάνουμε? Να παραδειγματιστούμε από τα γερμανικά πρότυπα διαπαιδαγώγησης και να μεγαλώσουμε τα  «υποδειγματικά» παιδιά της Γερμανίας?

Αυτό Θέλουμε άραγε για τα παιδιά μας?

Στέλλα Σταμέλου

ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ & ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ ΣΤΟΝ ΠΟΛΥΧΩΡΟ "ΓΑΛΑΞΙΑ" ΣΤΗ Ν. ΣΜΥΡΝΗ

31 Μαρτίου 2013 ... 15 Ιουνίου 2013 | Δημοτικός Πολυχώρος "Γαλαξίας" > Ν. Σμύρνη

Στον Δημοτικό Πολυχώρο Πολιτισμού "Γαλαξίας" στη πλατεία της Νέας Σμύρνης, στα πλαίσια του κύκλου εκδηλώσεων αφιερωμένου στα παιδιά, που ξεκίνησε από τις 10/3, το κουκλοΘΕΑΤΡΟ Αλεξίας Αλεξίου και το Θέατρο Σκιών Τάσου Κώνστα θα παρουσιάσουν, παραστάσεις που αγαπήθηκαν από μικρούς και μεγάλους.

Όσοι θέλετε να ταξιδέψετε στο «Χωριό της ΑΒ», να δείτε τις περιπέτειες του «Δον Τάκι» στο στοματόσπιτό του, να παίξετε με το λύκο στην νέα π/ση «Λύκε, λύκε είσαι εδώ;», αλλά και να γελάσετε με τα κατορθώματα του Καραγκιόζη, προμηθευτείτε δωρεάν κάρτες εισόδου από τον Πολιτιστικό Οργανισμό Δήμου Νέας Σμύρνης και καλή διασκέδαση!

Το υπόλοιπο πρόγραμμα παραστάσεων κουκλοθέατρου και θεάτρου σκιών έχει ως εξής:
Κυριακή 31/3: «Το χωριό της ΑΒ», κουκλοθέατρο Αλεξίας Αλεξίου
Κυριακή 7/4: «Δον Τάκις», κουκλοθέατρο Αλεξίας Αλεξίου
Κυριακή 14/4: «Ο Καραγκιόζης πολυτεχνίτης», Θέατρο σκιών Τάσου Κώνστα
Κυριακή 21/4: «Το χωριό της ΑΒ», κουκλοθέατρο Αλεξίας Αλεξίου
Κυριακή 28/4: «Το Πάσχα του Καραγκιόζη», Θέατρο σκιών Τάσου Κώνστα
Κυριακή 12/5: «Το χωριό της ΑΒ», κουκλοθέατρο Αλεξίας Αλεξίου
Σάββατο 18/5: «Δον Τάκις,» κουκλοθέατρο Αλεξίας Αλεξίου
Κυριακή 26/5: «Δον Τάκις», κουκλοθέατρο Αλεξίας Αλεξίου
Κυριακή 2/6: «Λύκε, λύκε είσαι εδώ;», κουκλοθέατρο Αλεξίας Αλεξίου
Κυριακή 9/6: «Λύκε, λύκε είσαι εδώ;», κουκλοθέατρο Αλεξίας Αλεξίου
Σάββατο 15/6: «Ο Καραγκιόζης ανθοπώλης», Θέατρο σκιών Τάσου Κώνστα

Πηγή :  http://www.artandlife.gr/Athina-koyklotheatro_theatro_skion_ston_polyxoro_galaksia_sti_n_smyrni

 Πηγή: https://www.facebook.com/Ipaideia?ref=ts&fref=ts

Αφιερωμένο σε όλους τους εμπνευσμένους εκπαιδευτικούς...!!!

Είναι στις μέρες μας τα παιδιά μας ευτυχισμένα? (Δ’ μέρος - Τελευταίο)

Τα παιδιά μας σήμερα μεγαλώνουν σε μια κοινωνία που τους προσφέρει πολλά ερεθίσματα  λένε κάποιοι, εμείς στην ηλικία τους ήμασταν «χαζά»! Και εγώ με τη σειρά μου αναρωτιέμαι, τι ερεθίσματα είναι αυτά που τους στερούν τον ελεύθερο χρόνο που δικαιούνται, τους στερούν  τη χαρά της δημιουργικότητας και την ελευθερία σκέψεως και δράσης!

Δουλεύοντας το μυαλό τους ελεύθερα και δημιουργικά, μέσα στον ελεύθερο χρόνο τους και μέσα από το ελεύθερο παιχνίδι τους,  τα παιδιά αποκτούν βιωματικές εμπειρίες και κατ’ επέκταση μια κριτική άποψη, ξέρουν τι θέλουν, ξέρουν να διεκδικούν.  Διατηρώντας το μυαλό τους σε μια αδρανή κατάσταση, παρακολουθώντας παθητικά ότι τους προσφέρεται μέσω  καθοδηγούμενων δραστηριοτήτων και ακολουθώντας τελετουργικές καθημερινές διαδικασίες, τι δημιουργείται????

Μήπως δημιουργούνται «ρομποτάκια» που είναι σε θέση να εκτελούν, όπως ανέφερα σε προηγούμενο προβληματισμό μου, μόνο καθοδηγούμενες δραστηριότητες???

Και πιστεύει ποτέ κανείς, ότι με αυτό τον τρόπο μεγαλώνουμε ευτυχισμένους και ισορροπημένους ανθρώπους??? 

Σίγουρα μεγαλώνουμε, κατά την άποψή μου ανθρώπους που, πιθανόν αν δεν επαναστατήσουν στην πορεία της ζωής τους,  να έχουν αποκτήσει αρκετές γνώσεις. Σίγουρα όμως και το έχω δει σε πολλές περιπτώσεις, τα παιδιά αυτά σαν ενήλικες είναι άνθρωποι καταπιεσμένοι και κατ’ επέκταση όχι  και τόσο ισορροπημένοι!!!

Πιθανόν να μεγαλώνουμε ανθρώπους γεμάτους ΘΥΜΟ μέσα τους !!! Τι είναι αυτά που λες θ’ αναρωτηθούν εύλογα κάποιοι???

Ας κοιτάξουμε όλοι λίγο γύρω μας, στον περίγυρό μας. Γνωρίζεται οικογένειες με παιδιά που ήταν άριστοι μαθητές στο σχολείο, παρακολουθούσαν μαθήματα μουσικής, οπωσδήποτε δύο ξένες γλώσσες (δεν το συζητώ) και κάπου εκεί ενδιάμεσα, στριμώχνανε οι γονείς και λίγο αθλητισμό, έτσι … για εκτόνωση!!! Βεβαίως, η μαμά ήταν ένας εξαντλημένος άνθρωπος , που έβγαζε το σχολείο για δεύτερη ίσως και για τρίτη φορά «πάνω» από το/τα παιδιά της, το ίδιο και ο μπαμπάς που όλη τη μέρα έκανε δρομολόγια πηγαίνοντας τα παιδιά του από τη μια δραστηριότητα στην άλλη.

Προσέξτε, δεν έχουμε αναφερθεί καθόλου σε ελεύθερο χρόνο του παιδιού και παιχνίδι!!!

Τα παιδιά αυτά, στην πλειοψηφία τους, πέρασαν και μάλιστα με πολύ καλές βαθμολογίες στο πανεπιστήμιο (επιλογή σχολής … των γονέων βέβαια)!!!

 Ναι, εγώ γνωρίζω πολλές τέτοιες περιπτώσεις!!! Γνωρίζεται μήπως πως εξελίσσεται συνήθως ο πρώτος, τουλάχιστον, χρόνος αυτών των «άριστων» μαθητών και παιδιών???

Οι προσωπικές μου εμπειρίες λένε ότι, οι καφετέριες είναι γεμάτες από αυτά τα «άριστα» παιδιά. Οι γονείς όμως είναι ευχαριστημένοι!!! Τουλάχιστον έτσι νομίζουν!!!

Πολλοί από εσάς θα γνωρίζεται σίγουρα, όπως και εγώ, τα δύο επόμενα σενάρια. Το καλύτερο απ’ αυτά είναι, πτυχίο… «όποτε θέλουμε»…. σου έκανα τόσα χρόνια το χατίρι, τώρα θα περιμένεις!!! Το δυσμενέστερο βέβαια σενάριο είναι, παρακολουθώ όπως - όπως τη σχολή, που εσείς επιλέξατε για μένα, τον πρώτο χρόνο και αφού διαπιστώσω ότι εγώ άλλα όνειρα έχω για τη ζωή μου, δεν ξαναπατάω ποτέ, ίσως ... ξεγράφομαι κιόλας!!! Ναι και όμως, συμβαίνουν τέτοια περιστατικά, γνωρίζω αρκετά απ’ αυτά! 

Και τι κάνουμε τότε??? Που βρισκόμαστε εμείς, που έχουμε θυσιάσει τη ζωή μας τόσα χρόνια προσφέροντας ότι καλύτερο στο παιδί μας και το «καθοδηγούσαμε» στον «ορθότερο» δρόμο γι ‘ αυτό??? Μα πάνω απ’ όλα που βρίσκεται το παιδί μας και τι κάνει σήμερα???

Να το τραβήξω και λίγο περισσότερο? Έστω ότι τα δύο παραπάνω σενάρια δεν υφίστανται. Το «άριστο» παιδί μας περνά στη σχολή του με επιτυχία, τελειώνει με το καλό, σε εύλογο χρονικό διάστημα και πράγμα δύσκολο στις μέρες μας, αποκαθίσταται κιόλας επαγγελματικά άμεσα. Στην πορεία των χρόνων όμως, αυτή η δουλειά την οποία έχει σπουδάσει για να κάνει δεν τον αντιπροσωπεύει (δεν την έχει επιλέξει στην ουσία το ίδιο το παιδί), δεν τον κάνει ευτυχισμένο…!!! Τι γίνεται τότε???

 Εκεί που θέλω να καταλήξω, καθώς οι προβληματισμοί γύρω από το παιδί και τον ελεύθερο χρόνο του είναι πολλοί, είναι ότι το παιχνίδι ανήκει δικαιωματικά σε κάθε παιδί και το παιδί στο παιχνίδι !!!

Από τα αρχαία χρόνια οι σοφοί πίστευαν ότι τα παιδιά για ν’ αναπτυχτούν σωστά και να γίνουν σωστοί ενήλικες έπρεπε να έχουν χρόνο για ελεύθερο παιχνίδι με άλλους συνομηλίκους τους. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξαν και πολλές έρευνες, που έγιναν  γύρω απ’ αυτό το θέμα, από τότε μέχρι σήμερα. 

Μέσα από το ελεύθερο παιχνίδι το παιδί μαθαίνει να σέβεται πρώτα απ’ όλα τον εαυτό του και μετά τους άλλους, κοινωνικοποιείται, αποκτά αυτοπεποίθηση, αφού καλείται να δώσει μόνο του λύσεις σε προβλήματα που προκύπτουν, αναγκάζεται να εξασκήσει τις δυνατότητες του μυαλού του, πολλές φορές μάλιστα με ιδιαίτερα ευρηματικό τρόπο, αποκτά προσωπική αντίληψη του εξωτερικού περιβάλλοντος και των συνθηκών του και το σημαντικότερο έχει προσωπική ΑΠΟΨΗ για τη ζωή του!!!!

Η σωστή και όχι «καθοδηγούμενη» διαπαιδαγώγηση από την πλευρά του γονέα, σε συνδυασμό με την προσωπική άποψη του παιδιού, είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσουν το δεύτερο σε σωστότερες επιλογές στη ζωή του!!!

Βρείτε λοιπόν χώρους και αφήστε τα παιδιά ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ!!!

Στέλλα Σταμέλου